امروز در راهپیمایی روز قدس، در چند شهر کشور این اعلامیه پخش شد:

«بیانیه شورای فرهنگی-اجتماعی زنان در محکومیت حملات هتّاکانه به بانوان ناهی از منکر

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و درود بر اولین شهید راه امر به معروف و نهی از منکر، حضرت زهراء سلام الله علیها و پیروانش

در عصر حاضر هرگاه این آیات تکان دهنده ی سوره ی نمل را می خوانیم که عکس العمل مردم گناهکار و متظاهر به منکرات در قبال امر به معروف و نهی از منکرِ لوط پیامبر علی نبینا و آله و علیه السلام این بود که می گفتند: آنها را از شهر بیرون می کنیم چرا که «إنّهم اُناسٌ یتطّهرون» (گناه آنان این است که مردمی پاک هستند)، تعجب می کنیم که مگر می شود پاک بودن و دنبال پاکی بودن جرم تلقی شود و مردمی آنقدر استحاله شوند که برای آنکه در منجلاب ناپاکی ها آزادانه دست و پا بزنند، خواهان اخراج پاکان جامعه باشند. هرگاه سرگذشت مظلومانه ی شهید عفاف و حجاب، دکتر مروه شربینی را که به جرم نگه داشتن عفاف و حجاب خود در کشوری غیر مسلمان به شهادت رسید، مرور می کنیم، از این همه قساوت و بی رحمی مردمی تنگ نظر و انحصارطلب که که داعیه آزادی و دموکراسی دارند، متحیر می شویم. هرگاه وقایع دردناک و حملات سبعانه عمال رضاخان به زنان محجبه مسلمان و حمله ی آنان به مسجد گوهرشاد را در تاریخ مظلومیت های مردم مسلمان این مرز و بوم مرور می کنیم، آن همه استقامت زنان عفیف و شجاع که تا پای جان در راه اعتقادات اسلامی خود پایداری کردند، احساس غرور و افتخار را برمی انگیزد و آن همه سبعیت و بی رحمی قلبمان را به درد می آورد. لکن حیرت آورتر از همه، برخوردهای هتاکانه و جسورانه ی برخی عروسک های بزک کرده ی بازی های هوس آلود شهر است که گاه و بی گاه خوش خدمتی به اربابان و خریداران کالاهای جنسی را به حداکثر رسانده و از تحمل و خویشتن داری مردم، سوء استفاده کرده، جرأت جسارت و حمله به آمرین به معروف را پیدا می-کنند. در یکی از موارد اخیر در ماه مبارک رمضان، ماهی که گفته می شود شیاطین در بند هستند و حتی اشرار و اراذل حرمت نگه می دارند، دختر محجبه ی روزه داری به واسطه ی یک تذکر دوستانه، در یکی از میادین شلوغ شهر تهران مورد ضرب و شتم بی رحمانه ی یکی از این فریب خوردگان قرار می گیرد و چادر - این لباس مقدّس- از سرش کشیده می شود و این در حالی است که در لابلای روزمرگی ها و هیاهوهای جامعه ی شهری، چنین صحنه هایی آنقدر نادر نیست که غیرت و عطوفت عابران پرشتاب را برانگیزد و وادار به رهاندن مظلومی از چنگ عقده های حقارت بازنده های میادین خودآرایی و نمایشگاه های عرضه ی صورتک های رنگارنگ کند. بی اختیار از خود می پرسیم به کجا چنین شتابان؟! اگر پشت سر همه ی تکاپوهای چرخ دنده های شهرهای بزرگ، هر یک از ما به عنوان یک شهروند جامعه ی اسلامی روز را پشت سر بگذاریم در حالی که به معروفی توصیه نکنیم و از منکری نهی نکنیم، چگونه انتظار داریم جامعه ی ما روز به روز بالنده تر شده و از مفاسد و ناهنجاری ها فاصله بگیرد؟ و مگر نه این است که قرآن - این کتاب آسمانی - دستور به امر به معروف و نظارت اجتماعی را در آیاتی مانند «بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر» ذکر کرده و آن را نشانه ی ایمان مؤمنین می داند؟

شورای فرهنگی-اجتماعی زنان و خانواده ضمن احترام و ارج نهادن بر حمیّت همه ی آمران به معروف و ناهیان از منکر، انسان های مسئول و دلسوز که مشفقانه در پی آنند تا خار از پای هم نوعان خود درآورند و سنگ از سر راه آنان بردارند و امنیت و سلامت محیط جامعه را به ارمغان آورند، از مسئولان دستگاه های قضایی، انتظامی و ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر و نمایندگان مجلس برای پی گیری اجرای قوانین و رفع خلأهای قانونی در این راستا بیش از پیش انتظار دارد و مصرانه پیگیر بررسی ابهامات در عرصه ی قانون گذاری، اجرا و نظارت تا حصول نتیجه خواهد بود تا گامی در جهت سالم سازی محیط از ناهنجاری ها و قانون ستیزی ها و تقویت امنیت مؤمنین، قانون گرایان، پاک جویان و پاک خواهان جامعه بردارد بلکه شاهد آن باشیم که به واقع خطاکاران و قانون شکنان، شرمگین و درست کاران و نیک خواهان، سرافراز و عزتمند باشند.

و لله العزّة و لرسوله و للمؤمنین و لکنّ المنافقین لا یعلمون.»